ലീല എം ചന്ദ്രന്
1
ഞാനാര്സഖേ, നിന്നെ
തിരുത്താന്,നിന് ഭാവന
കോറിയ വര്ണ്ണങ്ങളില്
കാര് മഷി വാരിപ്പൂശാന്..?
നിന്നുടെ കുഞ്ഞിന് ഗളം
ഞെരിക്കാന് വന്ന ദുഷ്ട-
പ്പെണ്പ്പിശാചെന്നോമന-
പ്പേര് വൃഥാ ചുമക്കുവാന്..?
കാക്കയും തന് കുഞ്ഞിനെ
പൊന്നെന്നു കരുതുമ്പോള്
മറ്റെന്തു കരുതുവാന്
മര്ത്യരാം പുഴുക്കള് നാം..?
ആശയില്ലേതും, ക്ഷമ
ചോദിപ്പൂ, കനിവോടെ
വിട്ടയക്കണേ പാവം
എന്നെ എന് വഴിക്കേവം.
2
ഒക്കെനിന് മനസ്സാക്ഷി
തട്ടിലേറ്റുക,പിന്നെ-
വെട്ടിയും തിരുത്തിയും
കൃത്യമായ് ചൊരിയുക.
3
ഒന്നു നീയോര്മ്മിക്കുക-
യിത്തറവാട്ടിന് മുറ്റ-
ത്തെത്രയോ മഹാത്മാക്കള്
കളിച്ചുല്ലസിച്ചീല..!
അവര് തന് ചരിതങ്ങള്
വീര ഗാഥകള്,സ്വൈര്യം
കിളിജാലങ്ങള് മോദാ-
ലെങ്ങെങ്ങു പാടിയീല...!
അമ്മഹാന്മാര് നടന്ന
പാതയെപ്പുണരുവാന്
മന്നിലെ രേണുക്കളു-
മെത്രയോ കൊതിച്ചീലാ..!?
4
ആട്ടി നീയകറ്റുക
ആലസ്യജ്യേഷ്ഠകളെ
സത്വരം പോറ്റീടുക
ചേതസ്സില് ശീവോതിയെ.
മണ്ണിനെപ്പിരിഞ്ഞിട്ടും
പിരിയാത്തവര് കൂട്ടി
വെച്ചതാം അറിവിന്റെ
ഭണ്ഡാരം തുറക്കുക.
എത്രയോ വൈഡൂര്യങ്ങള്,
രത്നങ്ങള്, പവിഴങ്ങള്,
നാഗമാണിക്യാദിക-
ളൊക്കെയും കണ്ടീടുക...
ചിന്തയെയുണര്ത്തുക
സൂക്ഷ്മമായ് തിരയുക
നിനക്കായ് സൂക്ഷിച്ചവ
പെറുക്കിയെടുക്കുക..
ദ്വന്ദമാം ഭാവങ്ങളെ
മനനം ചെയ്തീടുക
പുണ്യ ഗംഗയെ മാത്രംപുറത്തേയ്ക്കൊഴുക്കുക ...